ارزشیابی از درس ادبیات فارسی راهنمایی

ارزشیابی درس ادبیات فارسی دوره راهنمایی

ارزش یابی یکی از عناصر بسیار مهم برنامه ی درسی است . که تنها به پرسش های کلاسی یا آزمون های پایانی محدود نمی شود . وقتی که محصول برنامه ی درسی به شکل بسته ی آموزشی در اختیار مخاطبان و مجریان قرار گرفت ، انتظار می رود معلمان به منظور اطمینان از میزان تحقق اهداف برنامه ، از آزمون ها و شیوه های توصیه شده برای ارزشیابی استفاده کنند . پیشنهاد می شود در انتخاب شیوه های ارزشیابی اصول زیر رعایت شود :
1- شیوه ی ارزشیابی با اهداف آموزشی و سایر عناصر برنامه متناسب باشد و معلوم کند هر کدام از شیوه ها و مهارت ها چه دانش ، مهارت و نگرشی را اندازه می گیرد .
2- شیوه ی ارزش یابی باید با رویکرد برنامه تناسب داشته باشد . مثلاً در برنامه ای که فعالیت محور است ، شیوه های ارزش یابی در عین توجه به فرایند آموزش ، نتیجه و محصول آموزشی را نیز مورد توجه و سنجش قرار می دهد .
3- شیوه ی انتخاب شده نسبت به سایر شیوه ها ، کارآیی بیش تری داشته باشد .
4- به تناسب ماهیت اهداف و سایر عناصر برنامه از شیوه های متعدد استفاده شود .
برای ارزشیابی از میزان تحقق اهداف برنامه ی درسی زبان و ادبیات فارسی دوره ی راهنمایی ، جهت گیری ها و رویکردهای زیادی قابل طرح است . در این برنامه با توجه به اصول و مبانی آموزش زبان و ادبیات فارسی و نیز اهمیت برخی روش های ارزشیابی در این درس به اصول و رویکردهای زیر تکیه و تأکید می شود :
1- ارزش یابی از مهارت های شفاهی زبان . 
2- ارزش یابی تلفیقی از مهارت های کتبی زبان .
3- ارزش یابی از فرایند آموزش و فعالیت های دانش آموزان .
4- ارزش یابی مستمر و توصیفی در کنار ارزش یابی پایانی .
با توجه به ماهیت برنامه ی درسی زبان و ادبیات فارسی و نیز نوع ارزشیابی حاکم بر آموزش ، برای ارزشیابی این درس روش های زیر پیشنهاد می گردد :
1- روش کتبی
2- روش شفاهی
3- روش مشاهده ی رفتار
جهت استفاده ی درست از روش های فوق و رعایت رویکردهای ارزشیابی در این برنامه ، از ابزارهای زیر می توان بهره گرفت :
1- آزمون کتبی شامل سؤالات تکمیل کردنی ، کوتاه پاسخ ، انشایی و ... از مهارت نوشتن .
2- آزمون شفاهی شامل پرسش های شفاهی از مهارت های گوش دادن  ، گفتن و خواندن .
3- چک لیست ، ابزار اندازه گیری عملکرد دانش آموز در مهارت های ارتباطی ، توانایی های ذهنی ، شرکت در فعالیت های گروهی و مهارت های شفاهی زبان .
پیشنهاد می شود نمره گذاری آزمون مستمر و پایانی به شکل زیر باشد :
1- کتاب فارسی خواندن : شفاهی ( 20 نمره )
معلم می تواند نمره 20 نمره را بین دو آزمون مستمر و پایانی به طور مناسب و با توجه به شرایط و سطح دانش آموزان توزیع کند ( 10 نمره مستمر + 10 نمره پایانی یا 12  نمره مستمر + 8  نمره پایانی ) .
آزمون مستمر می تواند شامل این موارد باشد : روخوانی متن ، درک مطلب ، خودارزیابی ، دانش های ادبی و زبانی ، کارگروهی ، شعر خوانی ، مشارکت در کار گروهی ، انجام فعالیت های کلاسی .
آزمون پایانی نیز می تواند در برگیرنده این موارد باشد : خواندن ، درک مطلب ، دانش های زبانی و ادبی ، حفظ شعر ، معنی واژگان در جمله .
2- املای فارسی : کتبی ( 20 نمره )
معلم می تواند نمره این درس را به صلاح دید خود و با نظارت گروه آموزشی محل خدمت بین دو آزمون مستمر و پایانی توزیع کند .
الف ) 20 نمره مستمر ( 10 نمره املای تقریری + 10 نمره فعالیت های املایی کتاب نوشتن ) .
20 نمره پایانی ( 10 نمره املای تقریری + 10 نمره فعالیت های املایی کتاب نوشتن ) .
نمره ی نهایی میانگین دو آزمون
ب ) 5 نمره مستمر + 15 نمره پایانی شامل یک متن تقریری + تعدادی سؤال املایی از کتاب نوشتن .
نکات مورد تاکید در ارزش یابی املا :
1- خوانا و پاکیزه نویسی واحدهای زبانی
2- صحیح نویسی واحدهای زبانی
3- تنوع بخشی به بخش املا :
الف ) املا از درس تعیین شده .
ب ) املا از درس های خوانده شده ( تلفیقی ) .
ج ) املا از دیگر کتاب های درسی همان پایه .
* توجه : از نکات زبانی کتاب خواندن برای طرح سوال های املایی استفاده شود .
3- نگارش و انشای فارسی : کتبی ( 20 نمره )
معلم می تواند نمره این درس را نیز بین دو آزمون مستمر و پایانی تقسیم کند :
- 5 نمره مستمر : فعالیت های کلاسی + انجام تمرین های نگارشی کتاب نوشتن + نوشتن انشا و نگارش .
- 15 نمره پایانی : نوشتن یک یا دو موضوع نگارشی و انشایی + تعدادی سؤال نگارشی و انشایی از کتاب نوشتن .
نکات مورد تاکید در ارزش یابی انشا :
1) رعایت نظم منطقی و پرورش موضوع .
2) به کارگیری درست نکته های نگارشی ، دستوری و املایی .
3) تاکید و توجه به استفاده از جمله های نو و خلاقانه در انشا .
4) بهره گیری از تخیل .
5) توانایی توصیف .
6) به کارگیری واژگان مناسب و خوش ساخت .
* توجه : از نکته های ادبی و نگارشی کتاب خواندن برای پرسش های آزمون انشا استفاده شود .
در صورت داشتن فضای خلاقانه و نو می توان از برخی از ضعف های صوری مانند ضعف های نشانه گذاری و املایی صرف نظر کرد .

یك غزل از غلام رضا طریقی.







یك غزل از غلام رضا طریقی.

بس است هرچه زمین از من و تو بار كشید
چگونه می‌شود از زندگی كنار كشید؟
چقدر می‌شود آیا به روی این دیوار
به جای پنجره نقاشی بهار كشید؟
برای دور زدن در مدار بی‌پایان
چقدر باید از این پای خسته كار كشید؟
گلایه از تو ندارم، چرا كه آن نقاش
مرا پیاده كشید و تو را سوار كشید
حكایت من و تو داستان تكّه‌‌یخی‌ست
كه در برابر خورشید انتظار كشید
چگونه می‌شود از مردم خمار نگفت
ولی هزار رقم دیده خمار كشید؟
اگر بهشت برای من و تو است، چرا
پس از هبوط خدا دور آن حصار كشید؟
چرا هرآنچه هوس را اسیر كرد، امّا
برای تك‌تك‌شان نقشة فرار كشید؟
خدا نخست سری زد به جبّه منصور
سپس به دست خودش جبّه را به دار كشید
خودش به فطرت ابلیس سركشی آموخت
و بعد نقطة ضعفی گرفت و جار كشید
غزل، قصیده اگر شد، مقصر آن دستی‌ست
كه طرح قصه ی ما را ادامه‌دار كشید